Όλες μας χρειάζεται να αισθανόμαστε ότι αξίζουμε και μας αξίζει να βρίσκουμε χρόνο να φροντίζουμε για την κάλυψη των προσωπικών μας αναγκών και να φροντίζουμε οι ζωές μας να είναι πλούσιες σε νόημα και γεμάτες με εμπειρίες. Όλες μας θέλουμε να απολαμβάνουμε και αξίζουμε να έχουμε αφθονία σε όλα τα επίπεδα.Τα αντικείμενα όμως φθείρονται ή τα βαριόμαστε γρήγορα και θέλουμε να αποκτήσουμε άλλα. Οι εμπειρίες παραμένουν στο φως του προσώπου μας και στην σιγουριά που εκπέμπουμε όταν είμαστε ικανοποιημένες.
«Μέχρι να πάρουμε αυτό το μάθημα ζωής, θα βρισκόμαστε σε διαμάχη μέσα μας, καθώς συνεχίζουμε να βάζουμε τις ανάγκες των άλλων πρώτες σε προτεραιότητα αντί για τις δικές μας.» Barbara Ganim
Ως γυναίκα, ίσως είσαι προγραμματισμένη να βάζεις τις ανάγκες των άλλων πρώτες. Ίσως έχεις μάθει από μικρή να φροντίζεις τα μικρότερα αδέρφια σου, τους γονείς, τον σύζυγο, τα παιδιά και τους συναδέλφους στο γραφείο, πριν κάτσεις να χαλαρώσεις.
Μπορεί επίσης να είσαι προγραμματισμένη να είσαι το «καλό κορίτσι» που πάντα σκέφτεται τους άλλους και τις ανάγκες τους και να φροντίζεις πρώτα για κείνους.
Ή ίσως έχεις συνηθίσει να τρέχεις και να κάνεις ένα σωρό πράγματα και να έχεις μάθει να αντλείς ευχαρίστηση με το να κάνεις όσο περισσότερα πράγματα μπορείς, χωρίς να λογαριάζεις το σώμα σου και την διαρκή κούραση και άγχος που επιφέρει αυτός ο τρόπος ζωής σε σένα.
Οπότε το να κλείσεις μια συνεδρία ΡΕΙΚΙ, ή Κρυσταλλοθεραπείας μόνο για σένα, το να αφιερώσεις χρόνο να γράψεις και να ξεκαθαρίσεις τις σκέψεις σου στο ημερολόγιο σου, το να πάρεις μια μέρα άδεια και να την περάσεις όπως εσύ θέλεις, το να φας το ποιοτικό και θρεπτικό γεύμα σου απολαμβάνοντας το με ηρεμία σε ένα όμορφο και γαλήνιο περιβάλλον, (αντί να φας κάτι στα γρήγορα μπροστά στον υπολογιστή σου). Ίσως πάλι να επιτρέπεις στον εαυτό σου να τα απολαμβάνεις σπάνια.
Δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Χρειαζόμαστε ποιότητα ζωής.
Το να μάθουμε να φροντίζουμε ουσιαστικά τον εαυτό μας και να επιτρέπουμε σε άλλους να μας φροντίσουν είναι η πιο συχνά αναγκαία εργασία που καλούμαστε να κάνουμε με τον εαυτό μας. Ειδικά μεγαλώνοντας, που δεν έχουμε πια την πολυτέλεια του να σπαταλάμε τον εαυτό μας και την ενέργεια μας.
Από που όμως να ξεκινήσεις με την ουσιαστική φροντίδα και τον σεβασμό του Εαυτού μας;
Από μέσα: από αυτό το μέρος που είναι πάντα διαθέσιμο σε όλες μας.
Αν δεν έχεις συνηθίσει να παίρνεις χρόνο για σένα ίσως θα χρειαστείς χρόνο και κουράγιο για να από-προγραμματιστείς και να μάθεις να εστιάζεις και να ακούς τις δικές σου προσωπικές ανάγκες. Να είσαι ήπια και πολύ μαλακή με τον εαυτό σου.
Ίσως στην αρχή θα χρειαστεί να ιεραρχήσεις τις ανάγκες σου στις πρώτες θέσεις των πραγμάτων που χρειάζεται να γίνουν. Στην λίστα σου. Χρειάζεται να αφιερώσεις χρόνο σε σένα.
Είσαι ικανή και αξίζεις να επιτρέψεις στον Εαυτό σου να κάνει τα πράγματα που αγαπά, να παίρνεις το χρόνο σου για να απολαύσεις μικρές καθημερινές στιγμές όπως τα ανθισμένα λουλούδια στην βεράντα σου.
Αξίζεις μια προσωπική συνεδρία, ένα απόγευμα όλο δικό σου για να ζωγραφίσεις, μια μέρα χωρίς σίδερο ή καθαριότητα σπιτιού ή λιγότερες υπερωρίες. Πάρε τηλέφωνο την babysitter σου και κανόνισε ένα απόγευμα μόνο για σένα. Για την δημιουργικότητα σου, για την πνευματική σου υγεία, για την εσωτερική σου γαλήνη, και για την αίσθηση της ισορροπίας σου.
Ίσως επίσης ανακαλύψεις ότι το καθημερινό «τρέξιμο» είναι μια μορφή αντίστασης στο να αισθανθείς πραγματικά τον εαυτό σου και όλα όσα έχεις καταπιέσει μέσα σου στον αγώνα της καθημερινής επιβίωσης. Ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις την αρχή και να δουλέψεις με σένα και να αφιερώσεις χρόνο προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι φόβοι σου θα σου πούνε ότι δεν το χρειάζεσαι. Ο εαυτός σου όμως θα σε ευγνωμονεί και θα σε ξαφνιάσει με το πόσο καλά και ανάλαφρη θα αρχίσεις να αισθάνεσαι στην πορεία.
Δεν χρειάζεται να φτάσουμε στην εξάντληση ή να περιμένουμε μια δυσαρμονία να εξελιχθεί σε ασθένεια για να μάθουμε να φερόμαστε στον εαυτό μας με τρυφερότητα και συμπόνοια.
Όταν αισθανόμαστε εμείς καλά και είμαστε ικανοποιημένες, έχουμε πολύ περισσότερη ενέργεια, διάθεση και δημιουργικότητα να μοιραστούμε με τους αγαπημένους μας.
